Wojna wiewiórek
Wg. teorii Darwina w przyrodzie trwa wojna gatunków, i jednostek , te lepiej przystosowane triumfują. Człowiek jako gatunek, który zapanował (lub nam się tak zdaje) nad całym swiatem natury, rozdaje pozornie karty. Powszechnie wiadome jest, że introdukowane gatunki zwierząt zaburzają panujący balans środowiska naturalnego. W Stanach Zjednoczonych wydaje się rocznie 177 miliardów dolarów na walkę z gatunkami inwazyjnymi. Przykładowo, odłowy i budowa barier wodnych mające na celu powstrzymać karpia azjatyckiego przed dotarciem korytarzami wodnymi do Jeziora Michigan kosztuje 7 miliardów. Ten gatunek azjatyckiej ryby, poczatkowo wprowadzony dla pozbycia się rozrastających się koloni glonów wodnych, zabiera przestrzeń i wypiera inne gatunki ryb. Pochopne przedsięwzięcia uderzają jak rykoszet. W Szkocji klasycznym przykładem konfliktu międzygatunkowego są wiewiórki. Na Wyspach Brytyjskich wiewiórka szara jest wszędzie bardzo popularna. Nie jest to gatunek płochliwy, tego wszędobylskiego