Opowieść Weterana.

Mężczyzna w szarym ubraniu niczym się nie wyróżniał, może oprócz krótkiej, siwej brody przystrzyżonej charakterystycznie w wąskie "tasiemki" okalające podbródek. Raczej starszy wiekiem niż w sile wieku, poruszał się z trudem o kulach. Skarzył się, że kilka dni temu banda małolatów zrobiła rozrubę w lokalnym mini-centrum handlowym. Włamali się nawet do sklepu organizacji charytatywnej, przez co właściciel sąsiedniego "spożywczaka" zamknął biznes wcześniej tego wieczora. A on musiał jechać dużo dalej by zrobić zakupy, co kosztowało go czas i pieniądze na taksówkę. Przez chwilę narzekał na obecną młodzież, i upadek obyczajów.

- Czy my w czasach młodości zachowywaliśmy się jak dzikie zwierzeta ? - pytał retorycznie.

- Ależ oczywiście nie.

Opowiedziałem mu o strajku kierowców Lothian Buses kilka miesiecy temu, protestujących wobec powtarzających się sytuacji, w których młodzi "gówniarze" zachowują się agresywnie w autobusach. Miał to być sposób na zwrócenie uwagi na problem. Zauważyłem, że Policja nie jest w stanie dużo zrobić by rozwiązać problem, gdyż trudno jest ukarać nieletnich. Potrzebni są bohaterzy, którzy wkroczą do akcji.

- Chyba tylko Charles Bronson mógłby tu pomóc - skwitował mój rozmówca.

Spytał się, skąd ja pochodzę. 

- Ja jestem ze Stirling - zadeklarował - jestem tu (znaczy w Edynburgu) od grudnia poprzedniego roku,   kiedy trafiłem do szpitala. Problemy z kręgosłupem.

- Walczyłem na Falklandach, wiesz - mężczyzna wyjaśniał dalej - Byłem snajperem w siłach specjalnych. To było mniej wiecej wtedy, kiedy zatopiono ten amerykański statek, pamietasz ?

- Chyba wiem o który statek chodzi.

Nie byłem pewny czy mogłem pamietać to wydarzenie.

Sprawdziłem pózniej w internecie, o jaki statek mogło chodzić, i doszłem do wniosku, że był to chyba dawny amerykański okręt wojenny USS Phoenix, zakupiony przez argentyńską flotę wojenną i przemianowany na General Bergano. Zatopiony został przez brytyjski statek podwodny w czasie wojny o Falklandy w 1982 r.

On i jego dwóch towarzyszy zostali zrzuceni 3 mile za tylnimi liniami argentyńskiej armii. Ich akcja miała coś wspólnego z atakiem na samoloty wroga. W każdym razie znalezli się pod ostrzałem nieprzyjaciela . Jeden z jego towarzyszy zginął na miejscu, on został raniony w plecy. Gdyby uniósł głowę wyżej, zostałby trafiony prawdopodobnie ze skutkiem śmiertelnym. 

Został ewakuowany i dla niego wojna się zakończyła, zostawiając ślad; w jego kregosłup wbiły się trzy małe, metalowe odłamki.

- Nie mogłem już służyć w armii, ale po powrocie do kraju przez trzy lata pracowałem na północy, w Aviemore, jako deer stalker - pomyślałem, że trudno było mu się rozstać z karabinem i akcją, więc  rekompensatę dawała mu praca w obławach na jelenie.

Facet kontynuował opowieść.

 

- Odłamki w moim kręgosłupie dawały mi o sobie znać, zaczynałem się nawet moczyć z tego powodu czasem. Moja dziewczyna się mną opiekowała, miałem już trudności z funkcjonowaniem. Była jeszcze możliwość ich operacyjnego wyciągnięcia, ale to było ryzykowne. Lekarze dawali tylko 2% szans na powodzenie.

Ostatecznie zdecydował się na operację, właśnie poprzedniego roku. Pomimo że operacja przebiegła w porządku, nie dało to efektu jaki oczekiwał. Miało mu to pomóc, a działo się gorzej. Zaczęła mu drętwieć lewa noga, w stopie stracił czucie. Musiał przyzwyczaić się do ciągłego bólu w nodze, ale na tym jeszcze nie koniec. Stan zdrętwienia rozszerza się, jest postępujący.

- Nie jestem w stanie temu zapobiec, ale nie poddaję się. Codziennie w domu na siedząco ćwiczę podciagniecia, muszę być aktywny.

- Tak, to pomaga - skomentowałem - nie przerywaj tego.

- Jasne

W reku trzymał reklamówkę z zakupami, które zrobił, nie było tam wiele.

- Mam tutaj cydra - na koniec rozmowy wskazał na reklamówkę - nie powinno się go łączyć z morfiną.  Ale po morfinie nie mogę usnąć, nie działa na mnie w taki sposób. Ale po wypiciu wieczorem cydra,    mogę szybko zasnąć mimo bolącej nogi.

- To jak ja po wypiciu piwa, robię się śpiący - powiedziałem - Jeśli drink działa, to super.

Pomyślałem, że temu człowiekowi ten cydr się należy jak mało komu na świecie.